Газеты паведамлялі::
СТО НОВОСТРОЕК
Витебск, 12 января 1972 г. Молодеет древний город на Двине. В 1974 году он отметит свое тысячелетие. О том, как будет развиваться Витебск в девятой пятилетке, по просьбе корреспондента БелТА С.Шаирко рассказывает председатель исполкома городского Совета депутатов трудящихся В.А.Богданов.
Витебск, важный промышленный и культурный центр Белоруссии, насчитывает сейчас четверть миллиона жителей, — сказал тов. Богданов. Жилой фонд в 2,5 раза превышает довоенный. За годы девятой пятилетки он увеличится более чем на 770 тыс. м2. Только в прошлом году трудящиеся города получили 3250 благоустроенных квартир.
Началась застройка самого крупного массива. В его восьми микрорайонах намечается
возвести миллион квадратных метров жилья улучшенной планировки. Здесь будут построены школы, детские комбинаты, торговые и бытовые предприятия, учебные заведения и другие здания.
Город растет не только вширь, но и ввысь. Улицу Ленина украсит 90-квартирный жилой дом, нынче начнется возведение первого шестнадцатиэтажного. Идет большое культурно-бытовое строительство. По Смоленскому шоссе возводится учебный корпус педагогического института, а на Театральной площади — двенадцатиэтажная гостиница. Рядом с площадью Черняховского завершается сооружение широкоформатного кинотеатра на 1200 мест.
Дальнейшее развитие получит промышленность. На одной из окраин города нача-
Пад мірным небам:
им I, сооружение мясокомбината. Реконструи-I- нм см домостроительный комбинат и завод заточных станков имени XXII съезда КПСС.
Город на Западной Двине с каждым днем молодеет, хорошеет. Сейчас здесь насчитывать і сто новостроек. Это жилые дома, куль-I урпо-бытовые, торговые и промышленные здания.
К своему тысячелетию Витебск придет обломленным, помолодевшим.
Советская Белоруссия. 1972. 12 января.
ЮВІЛЯРУ — ТЫСЯЧА ГОД
...Горад узняўся гаманлівай сонечнай рані-цай у квецені вуліц і плошчаў, з песняй і мулл кай. Пэўна, ніхто яшчэ ні разу не бачыў у Віцебску столькі кветак, колькі іх было ў гэ-іы дзень. Юбіляра вітала сама прыгажосць. Юныя натуралісты школ, дзіцячых садкоў, проста аматары, нібы спаборнічаючы між сабой, стварылі кампазіцыі з кветак, надаючы ім самыя адмысловыя назвы: «Смутак маці», «Раніца Радзімы», «Вечная памяць героям». Гэтай выставай кветак у Палацы культуры гаспадары горад а распачалі ўрачыстасць. А перад святам...
Напярэдадні юбілею болын за 20 тыс. станкабудаўнікоў, майстроў дывановага ткац-тва, абутнікаў, трыкатажнікаў, рабочых ін-шых прафесій працавалі ўжо за 1975 год. А паўтары тысячы з іх адолелі пяцігадовы рубеж. Кожны калектыў імкнуўся адзначыць свята горада чымсьці адметным — 28 жніўня, напрыклад, упершыню пайшоў трамвай па Маскоўскім праспекце. Пайшлі з варот новых заводаў імя Кірава, Камінтэрна сучасныя станкі. Іх назвалі «юбілейнымі». Запрацавалі на ўсю моц заводы — электравымяральных прыбораў, заточных станкоў, гадзіннікавых дэталяў. Паявіліся новыя буйныя камбінаты: дывановы і шаўковы, дрэваапрацоўчы і дома-будаўнічы. Прадукцыя Віцебска выйшла на рынкі 45 краін свету.
На юбілей прыехалі самыя блізкія суседзі, прыляцелі замежныя сябры. Апоўдні 28 жніўня па-сяброўску віталі на вакзале «Цяг-нік Дружбы» з акругі Франкфурт-на-Одэры. Сустракаць нямецкіх сяброў прыйшло мнос-тва гаражан у святочным убранні. Незабыў-ная гэта падзея: граюць аркестры, чуваць ра-дасныя воклічы, абдымкі — як даўніх знаё-мых і шчырых сяброў. Пэўна, ніколі Віцебск не чэсціў столькі гасцей: з Масквы, Ленінгра-
да, Архангельска, Рыгі, Пермі, Растова, Куйбышава, Пскова, Вільні, Казані, Ноўгарада.
У кнігах наведвальнікаў горада паявіліся хвалюючыя запісы: «Трагічная віцебская зямля! Людзі твае заўсёды будуць жывым прыкладам любові да сваёй Радзімы, да ўсіх нас.
Масквіч В.Лук’янаў».
«Мы захапляемся подзвігам беларускага народа. Яго гераізм заўсёды будзе хваляваць нашыя сэрцы.
Члены клуба «Брыганціна», г. Разань».
«Я з Ленінграда. Нельга не ганарыцца ты-мі, хто жыве і працуе ў гэтым слаўным гора-дзе.
Са шчырай павагай да віцяблян — Буліля, выкладчык».
«Захапляемся дасягненнямі Віцебска і вобласці. Жадаем, сябры, новых гераічных працоўных спраў і шмат шчасця.
Н.Паскалёў, кіраўнік групы з Народнай Балгарыі».
А чатырнаццатай гадзіне ў тэатры імя Якуба Коласа адкрылася ўрачыстае пасяджэнне гаркома КПБ і гарадскога Савета. За сталом прэзідыума — кандыдат у члены Палітбюро ЦК КПСС, першы сакратар Кампартыі Бела-русі П.М.Машэраў, сакратары ЦК КПБ А.Н.Аксёнаў, А.А.Смірноў, намеснік стар-шыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР У.Е.Лабанок, вядомыя генералы В.Р.Бойка і
І.С.Бязуглы, кіраўнікі вобласці і горада, дэ-легацыі Смаленска, Пскова, Гродна, Магілё-ва, Брэста, Каўнаса, многіх іншых гарадоў краіны. Кіраўнікі дэлегацый акругі Франкфурт-на-Одэры з ГДР, Зялёнагурскага вая-водства Полыпчы, Героі Савецкага Саюза і Героі Сацыялістычнай Працы горада. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР зачы-таў Пятро Міронавіч Машэраў. Ад імя Савецкага У рада ён уручыў гораду высокую ўзна-гароду — ордэн Працоўнага Чырвонага Сця-га і Прьгоітальны адрас ЦК КПБ, Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР і Савета Міністраў Рэспублікі.
Шчыра віталі працаўнікоў Віцебска кіраў-нікі дэлегацыі гарадоў-суседзяў, госці з-за мяжы.
А потым жыхары горада і госці выйшлі на плошчы і вуліцы. Завяршылася юбілейнае свята масавым спаборніцтвам калектываў мастацкай самадзейнасці, спартсменаў, музык і танцораў, фотамайстроў і мастакоў, спева-коў і паэтаў. Віцебскі рабочы, 1974. 30 жніўня.
Памяць: гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі : Віцебск. т. 2. Мн. Беларуская Энцыклапедыя, 2002